حضانت فرزندان در طلاق توافقی

حضانت فرزندان در طلاق توافقی : برطبق ماده ۲۹ قانون حمایت از خانواده دادگاه موکلف  است که در بررسی پرونده طلاق از هرنوع و حتی توافقی نسبت به حضانت فرزندان تعیین تکلیف کند.برطبق قوانینی که در تمام کشورها حاکم است دادگاه نمیتواند برای فرزند دختر بالای ۹سال تمام و پسر بالای ۱۵ سال تمام تعیین تکلیف بکند و در آن دخالتی داشته باشد.

حضانت فرزندان در طلاق توافقی:  اگر زوجین قصد طلاق داشته باشند و فرزندان کمتر از آن سنی که گفته شد داشته باشند باید با توافق مشخص کنند که حضانت فرزند یا فرزندان باپدر است یا مادر و طرف دیگر چقدر حق ملاقات دارد.باید مشخص گردد که نفقه به عهده کیست و میزان آن چقدر است.اما آنچه که در قانون بعنوان پیش فرض به حساب می آید در مورد حضانت فرزندان دختر و پسر تا بپایان هفت سالگی با مادر است و بعد از آن با پدر میباشد.

قانون حمایت از خانواده و قانون مدنی در دادگاه  در تعیین حضانت باید به مصلحت فرند نظر داشته باشند و والده تایید شده را برای فرزند انتخاب نمایند اما در طلاق توافقی دادگاه به این موضوع توجهی نمیکند و در آن دخالتی ندارد زیرا که زوجین به صورت توافقی میتوانند راجب حضانت کودکان خود تصمیم بگیرند.

طلاق توافقی

حضانت فرزندان در طلاق توافقی : توجه داشته باشید که اگر زوجین توانسته باشند به صورت توافقی حضانت بچه را به یکدیگر واگذار کنند و بعد از گذشت مدتی متوجه بشوند که آن طرف (پدر یا مادر)صلاحیت نگهداری فرزند را ندارد میتواند به دادگاه رفته و با اثبات این که والده که حضانت فرزند دست او است فاقد شرایط نگهداری فرزند باشد دادگاه از آن شخص سلب حضانت میکند .

بحث مهمی که مطرح است این است  که برطبق قانون اگر زن بخواهد دوباره ازدواج کند حضانت دومرتبه به پدر باز میگردد و سب حضانت میشود البته باید توجه به این موضوع نیز داشته باشیم که این قانون قاعده امری نمیباشد  و طرفین میتوانند درخصوص آن باهم توافق کنند.

حق ملاقات به فرض این که پدر مادر طفل از یکدیگر جدا زنگی میکند و یکی از والدین از حضانت کودک برخوردار نباشد حق ملاقات با فرزند مشترک را دارد زمان و مکان ملاقات و سایر مسائل دیگر با توافق پدر مادر است اما در صورت اختلال و عدم پذیرفتن یکی از والدین دادگاه تعیین تکلیف خواهد کرد.اگر کسی از دادن طفلی که به او سپرده شده است در موقع مطالبه اشخاصی که قانونا حق مطالبه دارند خودداری کردنند به مجازات از سه ماه تا شش ماه حبسس یا جزای نقدی از یک میلیون و پانصدهزار ریال تا سه میلیون ریال محکوم خواهد شد .